اولین نشست “مجمع تمدن‌های کهن” با حضور محمد جواد ظریف و نمایندگان ۹ تمدن باستانی دیگر در آتن شروع به کار کرد.
ظریف: با وجود اختلافات نیازمند احترام به ارزش ها هستیم
عبارات مهم : همکاری
به گزارش ایسنا، محمد جواد ظریف در مجمع تمدن های کهن گفت: با وجود اختلافات اجتناب ناپذیر، نیازمند درک و احترام به اصول و ارزش هایی هم چون کثرت گرایی، تحمل دیگران، اصلاحات، عدالت، حقوق بشر، دموکراسی و حکومت داری خوب هستیم.
با وجود اختلافات نیازمند احترام به ارزش‌ها هستیم / ظریف
وی گفت: ما به عنوان نمایندگان تمدن های کهن که در معرض طوفان های سهمگین و شاهد افزایش و سقوط امپراطوری ها بوده ایم، از سابقه تاریخی مورد نیاز جهت ارائه و ارتقاء دو درمان “اعتدال” و “گفت وگو” جهت اصلاح بسیاری از بیماری های این دوره از حیات جوامع بشری برخورداریم.
متن کامل سخنان محمد جواد ظریف در این نشست در زیر می آید:
اولین نشست “مجمع تمدن‌های کهن” با حضور محمد جواد ظریف و نمایندگان ۹ تمدن باستانی دیگر در آتن شروع به کار کرد.
به نام خداوند بخشنده مهربان
خوشوقتم از این که به عنوان نماینده کشور عزیزمان ایران در مجمع تمدن های کهن شرکت می کنم. ابتکار تاسیس «مجمع تمدن های کهن» اقدامی شایسته و ارزشمند است و بر به رسمیت شناختن نقش جاودان تمدن ها در دنیا متجدد و به هم پیوسته امروز دلالت می کند. از وقت استفاده نموده از دوست و همکارمان، آقای نیکاس کوتزیاس جهت ارائه ابتکار خردمندانه و به موقع و نیز تمهیدات عالی و فوق العاده جهت گردهم آوردن دیپلمات ها و دانشگاهیان در آتن به منظور تبادل نظر و برنامه ریزی جهت آینده، تقدیر می کنم. همچنین مراتب قدردانی و تقدیر خودم را از مردم و دولت یونان، به واسطه مهمان نوازی گرم سخاوتمندانه ارزش ابراز می دارم.
گردهم آمدن ما در اینجا، تلاشی عینی در جهت هم افزایی سهم و همکاری تمامی تمدن ها-که به واقع میراث یکسان بشری را تشکیل می دهند-برای پرداختن به چالش های خطیری است که همه ما با آنها روبروییم؛ اعم از این که در محیط مختص به خودمان و یا به صورت دسته جمعی و در مقیاسی جهانی باشد، در جهانی که پیچیده و مملو از انواع بحران ها و مطمئنا همراه با آینده ای پر از ابهامات و عدم قطعیت هاست. این نشست همچنین دلالت بر این دارد که علم، فناوری، پیشرفت و رفاه مادی-گرچه ثمراتش با کمال تاسف، بطور نابرابر توزیع شده است است-جملگی در حل و فصل پرسشها مشترک، ناموفق بوده و شکست خورده اند و به نظر نمی رسد که نویدبخش آینده ای بهتر باشند. بر این اساس و نیز به حسب تعریف، مدعای ضرورت توسل و اتکاء به سهم و نقش تمدن، وظیفه و تعهدی بس عظیم است.
با وجود اختلافات نیازمند احترام به ارزش‌ها هستیم / ظریف
سخنانم در این مجمع، خلاصه و هدفدار و به مقتضای معنایی است که شاخصه و ترکیب چنین مجمعی جهت شرکت کنندگان و در سطحی کلی تر، جهت جامعه بزرگ جهانی دارد. در اینجا و در ابتدای سخن خاطرنشان می سازم که نشانه در اینجا بزرگداشت لفاظانه تمدن های خود-یا به عبارت دیگر، بخشیدن جایگاهی رفیع به این تمدن ها- و نیز مدح و ستایش آنها یا توصیف شاخصه ها، محاسن، خصوصیات یا دستاوردها در گذشته نیست-گرچه این تمدن ها را نمایندگی می کنیم، به آنها افتخار می کنیم، میراث دار آنهاییم و به آنها مدیونیم. ذخایر غنی دانش موجود از تمدن های کهن و باستانی، جهت کارشناسان این رشته، دانشگاهیان و سایرین به طور کامل آشنا شده است و همچنان الهام بخش تحقیقات دانشگاهی می باشند. در این تلاش مشترک، بایستی به عواملی که به تمدن های ما شکل داده و آنها را پایدار ساخته اند، به عنوان هویت های پویا و زنده بپردازیم، از گذشته درس بگیریم و از قبض و بسط آنها در امتداد سلسله تاریخ بیاموزیم.
در نگاه گذشته نگر به خطوط کلی تمدن چندین هزار ساله بشری، مشاهده می شود که تبادلات و تعاملات میان جوامع بشری، هر یک با خصوصیات خاص خود، هر کدام به صور و درجات متفاوت و نیز در ادوار گوناگون، تمدن یکسان بشری را به ارمغان آورده اند. استمرار تبادلات و تعاملات میان گستره ای وسیع از دسته جات بشری، از نخستین روزهای ثبت تمدن بشری تا به امروز، به گفتگو و تفاهم از طریق ابزارهایی چون تعاملات فکری، ادبیات و هنر متکی بوده هست. افتخار دارم که جهت تاکید بر سهم و همکاری ارزشمند ادبیات تمدن های کهن در یکدلی و تحقق آینده مشترکمان، شاهد مثالی قشنگ و منحصر به فرد از سعدی، شاعر شهیر ایرانی قرن سیزدهم، تقدیم شما نمایم:
اولین نشست “مجمع تمدن‌های کهن” با حضور محمد جواد ظریف و نمایندگان ۹ تمدن باستانی دیگر در آتن شروع به کار کرد.
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد سرنوشت دگر عضوها را نماند قرار
با وجود اختلافات نیازمند احترام به ارزش‌ها هستیم / ظریف
تو کزمحنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی
این اسباب و علل، کارکرد خود را به عنوان ابزاری جهت اتکا، پرورش و استفاده تمدنی با نشانه نهایی استمرار آن، حفظ کرده اند. معهذا، تفاوت میان دنیا امروز و گذشته، در درجه پیچیدگی است که امروزه با آن روبروییم، این تفاوت خواه در رابطه با تعداد و تنوع بازیگران، خواه انواع چالش ها در عرصه های گوناگون حیات بشری یا در رابطه با شبکه روابط پیچیده و بیش از پیش سردرگمی که پدید آمده، دیده می شود. در عین حال، حقیقت شاهکار هشتصد ساله سعدی و نیاز به آن، امروزه و در عصر جهانی شدن نیز به خوبی هویدا و آشکار است و به ما متذکر می شود که بشریت فقط یک «دهکده جهانی» نیست، بلکه «یک پپکر واحد انسانی» است که در آن هیچ عضوی را قرار و سود و رونقی نخواهد بود هنگامی که سایر اعضا دچار درد و تالم اند.
بدیهی است که جامعه بشری امروزه با چالش های یکسان و خطیری روبروست که طیف وسیعی از مباحث همچون اهداف به مشکل دست یافتنی توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست و فقرزدایی جهت بخش بزرگی از جامعه بین المللی تا مبارزه با دو پدیده تازه را مشمول بر افراط گرایی و تروریسم به عنوان بیماری های عالمگیر، دربر می گیرد. ماهیت جهانی شده است و به هم پیوسته جریان امور در سراسر گیتی، ما را ناگزیر می سازد که جهت پرسشها یکسان به راه حل های یکسان روی آوریم. به علاوه، از آنجا که شاهد احیای گرایش به رویکردهای آزمایش شده است و شکست خورده-یکجانبه هستیم، تاکید می نمایم که باید به دنبال یافتن راه حل های چندجانبه باشیم.
حقیقت عینی و علی الارض عوض کردن کرده و لذا متقابلا باید در فوریت و در برخورد قاطع یکسان و دسته جمعی با این چالش به وسیله جامعه جهانی نیز عوض کردن ایجاد شود. بعلاوه، درست در همین جاست که نقش خاص تمدن های کهن مطرح و ضرورت می یابد. این تمدن ها در مقایسه با سایر اعضای بسیار جوان تر جامعه بشری، از دانش، عمق فکری و معنوی، تجربه به بوته آزمایش گذاشته شده است و بصیرت تاریخی به مشکل به دست آمده ی زیاد و قابل اتکاتری برخوردارند. با توجه به بزرگی این چالش ها و فعالیت تعداد بیشماری از نهادهای رسمی و نه چندان رسمی درگیر در مقابله با آنها که ادعای ارائه چاره و راه حل نیز دارند و با توجه به ضرورت اجتناب ناپذیر برخورد واقعی و عینی، با انگشت بر ضربان و پا بر زمین، وظیفه بر این مجمع حکم می کند که رویکردی متمرکز، دستورکاری تعریف شده است و معتدل و ساختاری عملی را به منظور تضمین پیگیری فعال و موثر اهداف مشترکمان در پیش بگیرد. نه می توان به محدودیت های موجود در دنیا بی توجه بود و نه باید در دام آشنا و ساده ایده آل های بلندپروازانه و غیرقابل دسترسی افتاد.
آن چه که باید در این مرحله اولیه و البته حساس فعالیت مجمع به آن پرداخت، رسیدن به یک تفاهم کلی و جمعی در خصوص مفاهیم و اصول فراگیر و بنیادینی است که به فعالیت های آتی ما شکل و جهت می بخشد. بایستی هنجارها و اصولی چون تنوع، فراگیربودن، تحمل پذیری، اعتدال، گفتگو، عدالت، حقوق بشر، دمکراسی و حکومت داری شایسته را، علیرغم تفاوت های اجتناب ناپذیر در خصوص به کارگیری و اجرای آنها، آشنا و به آنها احترام بگذاریم. ما به عنوان وارثان تمدن های کهن با برخورداری از درک و فهم تاریخی عمیق از این که پیروزی ها و شکست ها تنها دوره های کوتاهی در گذشته چندهزار ساله بوده اند، بایستی الگوهای مرسوم (پارادایم های)، همچون «حق با قدرت است» و از بین بردن را که در اشکال گوناگون خود موجب خونریزی و تخریب در سراسر تاریخ شده است و خشونت، توسعه نیافتگی و افراط گرایی به همراه آورده اند، به چالش بکشیم. این الگوی مرسوم مدت های مدیدی بر روابط میان جوامع و ملت ها حاکم بوده و باعث جنگ، جنایت، اشغال، سرکوب، تبعیض و آوارگی گشته هست. تروریسم و افراط گرایی مرسوم که امروزه فراروی کشورها و مناطق سراسر دنیا از جمله غرب آسیا، مهد بسیاری از تمدن های کهن، قرار دارد، محصول چنین الگوی منسوخی است.
جامعه بشری امروزه به شدت محتاج پذیرش تنوع غنی در درون و میان تمدن هاست. وارثان تمدن های کهن دارای یک مسئولیت تاریخی جهت پیشگام شدن در ترویج گفتگو و همکاری همگانی بر اساس احترام متقابل و موضع برابر جهت ایجاد یک الگوی تازه از سیاست های جهانی هستند. در سال 1988، آقای خاتمی مدیر جمهور سابق کشور عزیزمان ایران و مدیر شرکت کنفرانس اسلامی – که اکنون شرکت همکاری اسلامی نامیده می شود – با تلفیق میراث تمدن ایرانی و ارزش ها و آموزه های رفیع اسلامی، ابتکار «گفتگوی تمدن ها» را ارائه داد که به اجماع مورد استقبال مجمع عمومی شرکت ملل قرار داده شد و سال 2001 به عنوان سال گفتگوی تمدن های شرکت ملل نامگذاری گردید. گفتگوی نشأت گرفته از این فرضیه که منابع خرد و دانش ذاتاً متنوع هستند و هر تمدن دستاوردهای زیادی جهت عرضه کردن دارد، تمدن ها را متقابلاً غنی و همافزا کرده و باعث رجعت از «الگوی محرومیت» به «الگوی گفتگو و همکاری همگانی» شده است هست. در سپتامبر 2013 نیز مدیر جمهور روحانی، ابتکاری مشابه را به مجمع عمومی شرکت ملل، بنابر همان ضرورت عوض کردن الگو و پارادایم، عرضه کرد و خواستار «جهان عاری از خشونت و افراط گرایی» (WAVE) شد که مورد تصویب مجمع قرار گرفت.
با این نتیجه گیری به اظهاراتم خاتمه می دهم که ما به عنوان نمایندگان تمدن های کهن که در معرض طوفان های سهمگین و شاهد افزایش و سقوط امپراطوری ها بوده ایم، از سابقه تاریخی مورد نیاز جهت ارائه و ارتقای دو درمان جهت بسیاری از بیماری های این دوره از حیات جوامع بشری برخورداریم: گفتگو و اعتدال.
از توجه شما سپاسگزارم.
واژه های کلیدی: همکاری | افراط گرایی | اخبار سیاست خارجی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
